ΕΙΣΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΕΠΤΗς

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Της ημέρες του Πάσχα από πολλούς ακούγεται "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ - ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ".


Άραγε στ' αλήθεια πιστεύουν οι άνθρωποι αυτό που λένε, ή το λένε από συνήθεια; Αναστήθηκε ο Χριστός ή δεν αναστήθηκε; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Χριστός είναι το πιο γνωστό πρόσωπο της ιστορίας. Γι' αυτό άλλωστε λέμε, προ Χριστού και μετά Χριστό. Άρα ο Χριστός υπήρξε και μάλιστα γι' αυτό το πρόσωπο έχουν γραφτεί τα πιο πολλά γραπτά, πρώτα από τους μαθητές του, που ήταν αυτόπτες μάρτυρες, έπειτα από πολλούς πιστούς και ακόμη από ιστορικούς.

Είναι αλήθεια πως όλοι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι υπήρξε πράγματι ο Χριστός και μάλιστα πιστεύουν ότι τον σταυρώσανε. Εκείνο όμως που δεν χωράει στην καρδιά τους είναι η ΑΝΑΣΤΑΣΗ.

Όταν λέμε Ανάσταση εννοούμε ότι το σώμα του που ήτανε νεκρό και μάλιστα πληγωμένο από τα καρφιά και την λόγχη, σηκώθηκε. Αυτό το γεγονός, διαδόθηκε από πολλούς την τρίτη ημέρα και κανένας δεν μπόρεσε να το διαψεύσει. Οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, που τον καταδικάσανε και τον σταυρώσανε και συνεπώς, ήταν ένοχοι, θα έπρεπε να αποδείξουν στο λαό ότι αυτά που διαδίδονται είναι ψευδή και ο καλύτερος τρόπος για να το αποδείξουν ήτανε να πάνε στο μνήμα και να δείξουν το σώμα του Χριστού ότι ήταν νεκρό. Ασφαλώς πήγανε, αλλά το σώμα δεν το βρήκανε. Και το ερώτημα είναι, τι έγινε το σώμα του; Ασφαλώς οι άπιστοι θα πουν πως πήγανε οι μαθητές του και το πήρανε. Ας εξετάσουμε λοιπόν και αυτή την εκδοχή. Οι μαθητές του ζήσανε με τον Χριστό τρία χρόνια ακούσανε την διδασκαλία του, είδανε την ζωή του και τα θαύματα που έκανε, κάνανε και εκείνη με την εξουσία που τους έδωσε αλλά στο τέλος όταν τους είπε υπάγωμεν στην Ιερουσαλήμ και Υιός του ανθρώπου μέλη να πάθει πολλά, να εμπαιχθεί, να μαστιγωθεί, να σταυρωθεί και την τρίτη ημέρα να αναστηθεί. Αυτό οι μαθητές του δεν μπόρεσαν να το καταλάβουν και όταν ο Χριστός συνελήφθη στην Γεσθημανή, τρομαγμένοι διαλυθήκανε. Ο Ιούδας που τον πρόδωσε, κρεμάστηκε. Ο Πέτρος τον αρνήθηκε τρεις φορές. Και όλοι τους κρυφτήκανε για τον φόβο τον Ιουδαίων. Τι έγινε λοιπόν την τρίτη ημέρα; Που το βρήκανε το θάρρος να ομολογήσουν χαρούμενα ότι ο Χριστός ζει; Αν οι μαθητές είχανε κλέψει το σώμα θα είχανε το θάρρος να ομολογήσουν στους γραμματείς ότι ο Χριστός Ανέστη !!! Ο Πέτρος που τον είχε αρνηθεί μετά την ανάσταση κήρυττε με θάρρος και εξουσία και έλεγε "Τον Χριστό τον οποίο σταυρώσατε, ο Θεός τον Ανέστησε και ημείς είμεθα μάρτυρες". Και ότι πρέπει να πειθαρχούμε στον Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους.

Οι έντεκά αυτοί μαθητές του δώσανε όλοι την ζωή τους, κηρύττοντας την Ανάσταση του Χριστού. Στερηθήκανε της απολαύσεις της ζωής και στο τέλος πεθάνανε με μαρτυρικό θάνατο, βέβαιοι γι' αυτό που κηρύττανε. Δεν το έκανε μόνο ο ένας από αυτούς αλλά το έκαναν και οι έντεκα. Πως λοιπόν το κάνανε, για μια ψεύτικη ιδεολογία; Πως ένας διώκτης του Χριστού, ο Σαούλ, έγινε ο μεγαλύτερος απόστολος των εθνών; "Σαούλ, Σαούλ τι με διώκεις" του φώναξε ο Ανεστημένος Ιησούς Χριστός στο δρόμο της Δαμασκού "Ποιος είσαι Κύριε;" απάντησε ο Παύλος; "Είμαι ο Ιησούς τον οποίο συ διώκεις" Πράξεις Θ-1. Και από εκείνη την ώρα όλα αλλάξανε για τον Παύλο και με θάρρος έλεγε "Εις εμέ το ζείν είναι ο Χριστός και το αποθανείν κέρδος".

Μήπως πλανιέσαι και εσύ σαν τον Σαούλ; Επί σαράντα μέρες ο Χριστός φανερωνότανε στους μαθητές του, μάλιστα όταν ανελήφθη στον ουρανό, περισσότεροι από πεντακόσιοι τον είδαν να φεύγει. "Ο Χριστός πέθανε για της αμαρτίες μας κατά τας Γραφάς και ετάφει και ανεστήθει την Τρίτη ημέρα" Κορινθίους Α' ιε 3-4 "Εάν ομολογήσεις με το στόμα σου τον Κύριο Ιησού και πιστέψεις με την καρδιά σου, ότι Ο ΘΕΟΣ ΑΝΕΣΤΗΣΕ ΑΥΤΟΝ ΕΚ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, θέλεις σωθεί" Ρωμαίους ι-9. Αγαπητέ μου πάρε την ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ και διάβασέ την, και θα βεβαιωθείς πως Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΕΙ. Μην σε πλανάει ο διάβολος. Ο Χριστός πέθανε για της αμαρτίες μας, και ανεστήθει για να μας δώσει αιώνια ζωή. Αμήν.

Δευτέρα 13 Απριλίου 2009

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στο Μεσολόγγι

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στο Μεσολόγγι για τις εορτές Εξόδου.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος λάμπρυναν με την παρουσία τους στο Μεσολόγγι την Κυριακή των Βαΐων τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 183ης επετείου της Εξόδου των Ελεύθερων Πολιορκημένων.
Κατά την διάρκεια της αντιφώνησης του, στο γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του ο δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Γιάννης Αναγνωστόπουλος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόνισε: «Η ιστορική επέτειος της εθνεγερσίας εξακολουθεί να συγκινεί και να εμπνέει. Ο "ξεσηκωμός" των Ελλήνων και ο αγώνας τους για Ελευθερία, Εθνική Αξιοπρέπεια και Δικαιοσύνη, αποτελεί κορυφαία στιγμή των αγώνων του λαού μας, μια νέα αφετηρία για τον Ελληνισμό. Αλλά και παγκόσμιο σύμβολο "πηγαίας" Αντίστασης, ανεκτίμητο κεφάλαιο αγωνιστικής έμπνευσης, υπέροχο παράδειγμα "αυθορμητισμού" για όλη την Ανθρωπότητα, στη βάση των αιώνιων ιδανικών της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας».
Ακολούθως ο κ. Παπούλιας υπογράμμισε: «Σήμερα οφείλουμε να προστατεύσουμε και να αξιοποιήσουμε αυτή την πολύτιμη κληρονομιά. Να αποδείξουμε ότι έχουμε συνείδηση της μεγάλης και ιστορικής ευθύνης για το μέλλον του τόπου μας. Σαν χρέος προς τις μελλοντικές γενιές. Σαν τιμή για τους αγωνιστές του παρελθόντος».

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΚΛΕΦΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΟΞΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
1. ΠΟΙΟΣ ΘΕ Ν΄ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΛΑΗΜΑΤΑ
Ποιος θε ν΄ ακούσει κλάηματα, γυναίκεια μοιρολόγια;
Ας πάει ν΄ από τη Ρούμελη κι από το Μεσολόγγι,
κι εκεί ν΄ ακούσει κλάηματα, γυναίκεια μοιρολόγια,
πως κλαιν οι μάνες για παιδιά και τα παιδιά για μάνες.
Δεν κλαίνε για το σκοτωμό, που θε να σκοτωθούνε,
μόν΄ κλαίνε για το σκλαβωμό, που θε να σκλαβωθούνε

2. ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Μπραήμ πασάς συνάζεται με δώδεκα χιλιάδες
στην Πάτρα μπαρκαρίζεται, στο Βασιλάδι αράζει.
- Πολλα τα έτη Κιουταχή , καλώς τον τον Μπραϊμη,
- Μπραϊμη τι θέλεις εδώ , εδώ στο Βασιλάδι;
Εδώ δεν είναι Νιόκαστρο, Κορώνη και Μεθώνη,
εδώ το λένε Κάρελι , το λένε Μεσολόγγι,
που πολεμαει Κιουταχής με δεκαοχτώ χιλιάδες.
- Σήκω Μπραϊμη, φεύγα απ’ εδώ φεύγα απ’ το Βασιλάδι
να μη χαθει τ’ ασκέρι σου και σένα το κεφάλι.

3. ΤΟ ΔΟΛΙΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
Τ' έχεις, καημένε κόρακα, και σκούζεις και φωνάζεις.
Μην είν' τ' αυγά σου μελανά και τα πουλιά μαύρα;
Δεν είν' τ' αυγά μου μελανά, ουδέ τα πουλιά μου μαύρα.
Εγώ, πουλί μ' , διψώ για αίματα, εγώ διψώ για λέσια.
Έβγα ψηλά στον Κόζιακα, ψηλά στο Κορφοβούνι
κι αγνάντεψε τη Ρουμελη, το δόλιο Μεσολόγγι,
να ιδείς κορμιά τ' απίστωμα παλικάρια ξαπλωμένα

4. ΝΑ ‘ΜΟΥΝ ΠΟΥΛΙ ΝΑ ΠΕΤΑΓΑ
Να ‘μουν πουλί να πέταγα, να πήγαινα τ’ αψήλου
ν’ αγνάντευα τη Ρούμελη το έρμο Μεσολόγγι
πώς πολεμάει με την Τουρκιά με τέσσερους πασάδες
κι’ οι πρώτοι της Αρβανιτιάς με δώδεκα χιλιάδες
που στένουν τόπια της στεριάς, καράβια του πελάγου
Πέφτουν οι μπάλες σα βροχή, οι μπόμπες σαν χαλάζι,
κι’ αυτά τα λιανοντούφεκα σαν άμμος της θαλάσσης.
Κι’ ο Μακρής τους φώναξε κι’ ο Μακρής τους λέει:
-Παιδιά βαστάτε τα’ άρματα και τα βαριά ντουφέκια
και το μιντάτι έρχεται στεριά και του πελάγου.
Μήτε μιντάτι έφτασε, μήτε βοήθεια φτάνει
και οι κλεισμένοι ξόρμησαν με τα σπαθιά στα χέρια
κι οι Τούρκοι τους εσταύρωσαν και τους διαμοιράζουν.
Πήραν κεφάλια αμέτρητα και ζωντανούς αμέτρους
και λίγοι ξεγλιστρήσανε πλέοντας μες στο αίμα.

5. ΠΑΙΔΙΑ Μ’ ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ
Παιδιά μ’, ελατέ να σας πω και να σας μολογήσω,
πικρά μαντάτα μούρθανε από το Μεσολόγγι.
Το Μεσολόγγι έπεσε ανήμερα Λαζαρου.
Θρήνος μεγάλος έγινε, μεγάλη απελπισία,
κλαίνε μανάδες για παιδιά, κι τα παιδιά για μανές.
Φωνή μεγάλη ακούστηκε , φωνή μεγάλη λέει:
- Στον ανεμόμυλο, παιδιά , όλοι να συναχθούμε.

6. ΤΡΕΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΙ (ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ)
Τρεις στρατηγοί ξεκίνησαν να παν στο Μεσολόγγι.
Ηρθ’ ο Μακρής απ’ τι Ζυγό κι ο Ίσκος απ’ το Βαλτό ,
ήρθε κι ο Μάρκος Μπότσαρης από τη Λακασούλη απόφαση να πάρουνε.

7. ΤΟΥ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑ
Στον πάτο στο Κεράσοβο οξώ απ’ το Μεσολόγγι,
ο Μπουκοβάλας πολεμά με χιλίους πεντακόσιους.
«Πάψτε, παιδιά μ’ , τον πόλεμο, πάψτε και το ντουφέκι
να κατακάτσει ο κουρνιαχτός, να μετρηθει τ’ ασκερι».
Μετρούνται οι Τούρκοι τρεις φόρες και λείπουν πεντακόσιοι,
στερνά μετρούνται οι Χριστιανοί κι έλειπε ο Γιαννάκης.
Να κι ο Γιαννάκης πόρχεται μέσα από τους Τούρκους
με τ’ άλογό του παίζοντας με το σπαθί βαμμένο.

8. Ο ΝΟΤΗΣ ΕΤΡΑΓΟΥΔΑΓΕ
Θέλτε ν’ ακούστε κλάιματα ν’ ακούστε μοιρολόγια
περάστε από τ’ Αντελικό κι από το Μεσολόγγι
που κλαίει ο Νότη Μπότσαρης στου Μάρκου το κεφάλι:
- Για σήκω απάνω, Μάρκο μου, και μη βαριοκοιμάσαι
γιατί ο Μοριάς ετούρκεψε τον πήραν οι Αρβανίτες
το Μεσολόγγι απόμεινε δε θελ’ να προσκυνήσει.
- Δεν μπορώ ο μαύρος δεν μπορώ να σηκωθώ να κάτσω
γιατ’ έχω βόλι στην κάρδια, μολυβί στο κεφάλι .

9.ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Κάστρα πολλά προσκύνησαν και δώσαν τα κλειδιά τους
Το Μεσολόγγι το κακό, το Μεσολόγγι τ’ άξιο .
Δεν παραδίδει τα κλειδιά , πασιά δεν προσκυνάει
κ’ ας λιγοστεύη το ψωμί, κ’ ας σώνεται τ’ αλεύρι.

10.
Χιλιάδες τούρκοι ζώνουνε το έρμο Μεσολόγγι.
Κι’ ως τώρα ακόμη τραγουδούν οι πλαϊνοί του λόγγοι.
«Παράδωσε μας τα κλειδιά γίνου δικό μας πάλι»
κι’ εκείνο λέει: Τάδωκα στα χεριά του Καψάλη.
Χιλιάδες τούρκοι ζώνουνε το κάστρο ένα μηνά.
Κι’ αυτό παλαίβει αδιάκοπα μ’ αρρώστεια και με πεινά.
Ολόρθο πάντα στέκεται ποτέ δεν γονατίζει.
Ναι. Τρεις φόρες στα τείχη του ορμούν οι Μουσουλμάνοι
μα τρεις φόρες τους εδίωξε φωτιά και γιαταγάνι.
Μα ήταν, ήτανε ψηλά στον ουρανό γραμμένο
το Μεσολόγγι μια φορά να πέση τιμημένο.
Ά , την πανώρια Λευτεριά κανένας μη ξεχάση
πως ακριβά οι πατέρες μας την έχουν αγοράσει.